Dieren braken makkelijker en sneller dan mensen. Zo kan gulzig eten al braken opwekken. Braken kan gebeuren op de meest verschillende momenten: op nuchtere maag of vlak na het eten. Uren na de maaltijd kan nog onverteerde voedsel worden uitgebraakt. Geel of wit slijm, namelijk gal en/of maagsappen, worden uitgebraakt bij een lege maag.
Bij het braken kan een bloedvaatje springen zodat er een sliertje bloed bij het braaksel zit.
Is het braaksel puur bloederig dan kan er sprake zijn van een ernstige ontsteking of bijvoorbeeld een ingeslikt scherp voorwerp.
Een keer braken is geen reden tot bezorgdheid. Soms houdt het maar niet op en blijft het dier meerdere keren per dag braken. Het is dan belangrijk om het braken zo spoedig mogelijk te stoppen. Zo krijgen maag en darmen de gelegenheid om tot rust te komen.
Een bezoek aan de dierenarts is aan te raden. Deze kan vaststellen door algemeen onderzoek en eventueel een röntgenfoto, echografisch onderzoek, ontlasting- en/of bloedonderzoek, of de oorzaak gelegen is in het maagdarmkanaal (onder andere een infectie door wormen, virusinfectie, verstopping, maagzweer) of daarbuiten (onder andere leverfalen, nierfalen, alvleesklierontsteking).
In veel gevallen wordt de therapie gestart met een injectie en/of wat tabletten om het braken te stoppen. (Deze dienen een half uur voor het eten ingegeven te worden, zodat het maag-/darmkanaal even tot rust komt, voordat er voedsel in komt). Meestal zal ook het dier ontwormd worden, als dat niet zeer recent gedaan is.
Daarnaast is het tijdelijk aanpassen van het dieet heel belangrijk. Het dieet moet licht verteerbaar zijn voor maag en darmen en de juiste eiwitten bevatten. Gekookte kip en rijst is misschien wel lichtverteerbaar, maar bevat ook zeer weinig voedingsstoffen! Een brakende hond eet vaak al nauwelijks en neemt ook nog weinig voedingsstoffen op. Het is dus extra belangrijk om een hoog-energetisch voer te geven zoals Hills i/d of Royal Canin intestinal, verkrijgbaar bij de dierenarts.
